Kiełki amarantusa
(Szarłata spożywczego)

- uprawiany jest na świecie od ponad 5000 lat i pochodzi z Ameryki Południowej.

Podstawa diety Inków i Azteków. Traktowana z czcią, przypisywano jej nadnaturalne zdolności lecznicze.

Wartości odżywcze kiełków amarantusa doceniane są do dziś przez współczesnych badaczy. Dieta wielu sportowców uzupełniana jest amarantusem, a kosmonauci zabierają w swe kosmiczne podróże amarantusowe przekąski.

Amarantus w związku z dużą zawartością skrobi i substancji balastowych jest nieocenionym źródłem energii, zwłaszcza że zawarte w nim węglowodany przetwarzane są w organizmie szybciej niż te z innych zbóż.

Jednym ze składników występujących w ziarnach amarantusa jest lizyna, która należy do aminokwasów nie syntetyzowanych w ludzkim organizmie, przez co musi być dostarczana poprzez zbilansowaną dietę. Warto dodać, że lizyna występuje w innych zbożach niezwykle rzadko.


Kolejną zaletą amarantusa jest bogactwo tłuszczów, z czego 50% przypada na cenny kwas linolowy, będący niezbędnym składnikiem niejednej diety.

Pod względem ilości mikro i makroelementów ziarno amarantusa absolutnie bije na głowę inne zboża. W 100 gr Amarantusa znajdziemy aż 214 mg potasu (2 razy więcej niż w 100 ml mleka) oraz 9 mg żelaza ( 2 razy więcej niż w 100 gr szpinaku).

100 gram amarantusa pokryje 1/3 dziennego zapotrzebowania na cynk, oraz dostarczy trzykrotnie więcej magnezu niż ta sama porcja pszenicy.

Dodatkowo amarantus dostarcza także witamin z grupy B oraz witaminę E.


Spożywanie ziaren amarantusa wpływa korzystanie na przemianę materii, rozwój mózgu (zalecany w diecie kobiet ciężarnych) oraz poziom cholesterolu we krwi.


Ważną cechą ziaren amarantusa jest fakt, że nie zawierają glutenu, przez co mogą być do woli spożywane przez osoby cierpiące na celiakię.

Jego nasiona zawierają dwa razy więcej błonnika niż otręby owsiane.

Nasiona szarłatu zawierają spore ilości skwalenu - związku hamującego starzenie się komórek, dlatego z powodzeniem mogą go stosować osoby z miażdżycą, cukrzycą, hiperlipidemią.

Hamuje rozwój wrzodów żołądka.

Lekarze i dietetycy zalecają szarłat dzieciom, rekonwalescentom, sportowcom, matkom karmiącym jako środek podtrzymujący dobre zdrowie i samopoczucie.

Jak hodować:

Czas namaczania nasion: nawet 24h (wymagają solidnego namoczenia)

Czas kiełkowania: 7-12 dni w zależności od warunków.
Po trzech dobach kiełkowania pojawią się pierwsze maleńkie ogonki. Na solidne kiełki trzeba jednak poczekać dłużej nawet 10-12 dni.

Nasiona amarantusa kiełkują dość kapryśnie. Nawet w najlepszym materiale nasiennym spotkać można ok. 10% nasion, które nie wykiełkują. Dlatego też trzeba hodowlę często przepłukiwać i usuwać martwe nasiona aby nam kiełki nie zaczęły gnić. Jeżeli z hodowli czujemy przykry zapach to sygnał aby przejrzeć ją. Zdrowe kiełki pachną bardzo przyjemnie.



Amarantus kiełkuje w naszych warunkach dosyć wolno, bo idealna temperatura dla niego to 16-35 stopni C. Im bliżej 35 tym kiełkowanie przebiega szybciej.

Zalecana metoda hodowli: kiełkownica, woreczek

Jak spożywać: surowe

Wartości odżywcze kiełków amarantusa

Witaminy: z grupy B oraz witamina E

Składniki mineralne: Potas, żelazo, cynk, magnez

Inne: lizyna, kwas linolowy, skwalen