Historia kiełków ... Świeże kiełki to pomysł, który przywędrował z Dalekiego Wschodu. Jak donoszą chińskie podania kiełki odkryte zostały przez żeglarzy, którzy w poszukiwaniu lądu płynęli w górę rzeki Jang-tse-kiang. Kiedy jedynym pozostałym na pokładzie pożywieniem okazała się suszona fasola, która pod wpływem wilgoci zaczęła kiełkować, nie mając wyboru spożyli ją.

Jakie było ich zdziwienie gdy odkryli, że jest to nie tylko smaczne, ale także generuje dużo energii i dodaje sił. W ślad za tym wydarzeniem po dziś dzień spożywa się również kiełki wielu roślin strączkowych, zbóż, warzyw i nasion roślin oleistych.

Tymczasem już w starożytnych Chinach, świeże kiełki stanowiły nie tylko stały element każdego posiłku, ale również wykorzystywano je w celach leczniczych.



Z doświadczenia starożytnych Chińczyków korzystał w XVIII w. James Cook - angielski podróżnik, gdy podczas wielomiesięcznych wypraw świeże kiełki służyły jako źródło zbawiennej witaminy C, będącej ochroną dla marynarzy przed bardzo groźnym w tamtych czasach szkorbutem.



Potężną moc kiełków doceniamy i teraz. Jak podają badania kiełki to wartościowe uzupełnienie przeróżnych diet i ochrona przed tak poważnymi chorobami jak zawał, czy nawet rak.
Jeżeli więc zastanawiasz się nad włączeniem kiełków do swojej codziennej diety - doskonale trafiłeś. Miejsce w którym się znajdujesz odkryje przed Tobą wiele informacji na temat tego smacznego i niskokalorycznego dodatku do różnych potraw. Kiełki zawierają naturalne, łatwo przyswajalne przez organizm koncentraty witamin i mikroelementów. Aby to zrozumieć trzeba przyjrzeć się bliżej mechanizmowi zachodzącemu podczas wzrostu roślin.



Proces wzrostu rośliny rozpoczyna się od formy "hibernowanego życia", które pod wpływem optymalnej temperatury i wilgotności, rozpoczyna intensywne przemiany biochemiczne. Faza kiełkowania przebiega błyskawicznie, stanowi najistotniejszy i najbardziej intensywny okres życia każdej rośliny. W tym czasie substancje zgromadzone w ziarenkach rozkładają się do bardzo łatwo przyswajalnych związków i stanowić będą pokarm dla wzrastającego kiełka. Dzieje się tak za sprawą licznych enzymów, głównie amylolitycznych, proteolitycznych i lipolitycznych. Dzięki tym substancjom, kiełki są nie tylko niskokaloryczne, ale i łatwostrawne. Wzrost rośliny wiąże się też z szybką syntezą witamin. Badania wykazały, że w czasie kilku dni stężenie witamin może podnieść się nawet kilkakrotnie.

Enzymy biorące udział w rozkładaniu substancji ułatwiają również trawienie pokarmów jedzonych z dodatkiem kiełków.


Kiełki nasion są doskonałym źródłem mikroelementów, soli mineralnych oraz innych składników odżywczych.


Te cechy przemawiają mocno za tym, aby często wykorzystywać je w codziennych posiłkach.

Kiełki znane i stosowane jako żywność w Starożytnych Chinach, na Zachodzie uznane zostały stosunkowo niedawno, jednak szybko zdobywają sobie popularność - szczególnie wśród osób stroniących od jedzenia mięsa.



Świeże kiełki obfitują w wartościowe białka i kwasy tłuszczowe omega-3, są także bogate w błonnik. Regularne ich spożywanie przeciwdziała wielu poważnym schorzeniom, wzmacnia system odpornościowy, uzupełnia niedobory witamin i składników mineralnych, a także działa przeciwnowotworowo.


Odkryto np., że kiełki brokuła zawierają likwidujące wolne rodniki sulforafany stosowane w profilaktyce nowotworów. Zawartość tej cennej substancji w kiełkujących nasionach jest nawet 20-30 razy większa niż w dojrzałej roślinie.


Z kolei o lucernie powinni pamiętać wegetarianie. Roślinę tę Arabowie nazwali Alf-al-fa (ojciec wszelkiego pożywienia). Jej kiełki są fantastycznym źródłem żelaza i łatwo przyswajalnego białka. Ciekawostką jest, że starożytni arabscy wojownicy nie tylko karmili swoje konie lucerną, lecz jedli ją sami, co pozwalało im sprostać trudom morderczych wypraw.


Niezwykle zdrową zieloną pigułką są kiełki soczewicy zawierające kwas foliowy o działaniu krwiotwórczym.
Podobnie jak kiełki lucerny mogą jeść je osoby, które nie tolerują preparatów żelaza. To także dobry naturalny dodatek diety dla kobiet w ciąży - kwas foliowy niezbędny jest w procesach kształtowania systemu nerwowego przyszłego dziecka.